கருப்பு வெள்ளை
இம்மாதிரி பழைய படங்களில் ஒரு உயிரோட்டம் இருப்பதென்னவோ நிஜம். இப்போது பார்த்தாலும் அது உறைக்கிறது.
குறிப்பாக சிவாஜியின் படங்கள். எம்ஜியாரின் சில குறிப்பிட்ட படங்கள்.
என் தங்கை என்னும் படத்தில் எம்ஜியார் தங்கையின் உடலைத்தோளில்
சுமந்தபடி கடலை நோக்கிச்செல்லும் கடைசிக்காட்சி இருக்கிறதே....
பார்த்தால் பசி தீரும் படத்தில் லேசாக ஊனமான ஒருகாலால் சிவாஜி
நடந்து வரும் ஒவ்வொரு காட்சியும்....
இவைகள் சின்ன உதாரணம் மட்டும்.
பாலச்சந்தரின் அரங்கேற்றம், அவள் ஒரு தொடர்கதை படங்களில்
படம் நெடுக ஒரு சோகம், பயம் பின் தொடர முக்கிய காரணமே
கருப்பு வெள்ளையின் ஒளிப்பதிவுதான்.
கருப்பு வெள்ளை ஒளிப்பதிவில் அன்றைய நாயகிகள் அழகாகவே
காட்சியளித்தார்கள்.
சில படங்களின் கதையின் ஆழம் கருப்பு வெள்ளை ஒளிப்பதிவில்
நன்றாகவே ஒளிர்ந்தது.
அது போல் அன்றைய நடிகர்களின் பண்பட்ட நடிப்பும் கருப்பு வெள்ளை
படங்களில் மிகச்சிறப்பாகவே இருந்தன.
மயாபசாரில் தந்திரக்காட்சிகள் சிறப்பாக அமைந்ததின் காரணமும்
க.வெ ஒளிப்பதிவுதான்
சின்னத்திரையில் வரும் இது போன்ற க.வெ படங்கள் இப்பவும்
ரசிக்கக்கூடிய ஒரு அனுபவம்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக